Archipelag jest największą gromadą wysp na Posejdonie i zawiera aż 43% całkowitej, suchej powierzchni planety. Archipelag zawiera ponad 200 większych wysp i tysiące atoli i wysepek. Większość tych obszarów powstała w wyniku aktywności wulkanicznej, a aktywne wulkany są obecne do dziś dnia w licznych lokacjach tego rejonu. Pozostała część wysp, ma podłoże wapienne. Niektóre są wyniesionym z dna bazaltowym grzbietem, a nieliczna część posiada granitową podstawę.
Archipelag rozciąga się wzdłuż równika, jednakże większe wyspy zdecydowanie należą do półkuli południowej. Klimat w przeważającej części jest tu ciepły i wilgotny z tropikalnym i subtropikalnym ekosystemem. Wyspy są pokryte przeważnie gęstym lasem tropikalnym, a wegetacji sprzyjają bardzo intensywne opady i nasłonecznienie. Lokalne warunki mogą jednakże tworzyć odmienne biotopy.
Górskie szczyty na południku zerowym są zimne i pokryte śniegiem w porze zimowej, natomiast centralne sawanny są ciepłe i wegetując przez cały rok. Na Przylądku Zachodnim i Nowej Jamajce, dominujące wiatry i strome góry tworzą cień opadowy, obracając zachodnie wybrzeża w teren pustynny. Niektóre wyspy pokryte są suchym czaparałem (wieczniezielonym, twardolistnym lasem), większość jednak ma roślinność przypominającą ziemskie palmy i długie, piaszczyste plaże. Starsze i mniejsze wysepki są względnie płaskie, natomiast młodsze obfitują w wysokie szczyty i strome klify. Mało znanym jest fakt, że na południowym skraju wysp Highlands są najwyższe klify w systemie słonecznym.
Ocean otaczający archipelag jest bardzo głęboki, natomiast wody archipelagu są względnie ciepłe. W niektórych regionach silne wiatry nawiewają chłodną, bogatą w substancje odżywcze wodę, intensyfikując lokalną wegetację. W innych zaś, ciepłe i klarowne wody stanowią doskonałą niszę do rozwoju koralowców.
Archipelag Pacifica stanowił logiczny wybór w Projekcie Atena, do założenia Haven - pierwszej, stałej osady na Posejdonie. Większość późniejszych kolonii również powstała w jego rejonie. Mimo, że większość wysp obejmuje Pas Sztormów, to chronione zatoki i osłona wysp przed czynnikami pogodowymi, sprzyjają mieszkańcom. Otaczające wody są bogate w łowiska, a wiele miejsc okazało się mieć dogodne warunki do uprawy roli. Lasy tropikalne gwarantowały odpowiedni surowiec na budowę łodzi i drewno konstrukcyjne. Nasiona, rośliny lecznicze i włókna naturalne również można było z łatwością uzyskać z lokalnej flory.
Wraz ze wzrostem populacji w archipelagu, rośnie też zapotrzebowanie na ograniczone zasoby naturalne. Korporacje pozyskują ksenosilikaty bez troski o lokalną ekologię. Wielu działaczy ekologicznych nawołuje o ustalenie konkretnych regulacji i ochronę dóbr naturalnych planety. Tubylcy odnotowują spadek liczebności ryb na łowiskach, a naukowcy z GEO powoli zaczynają interesować się przyszłością ekologii tego regionu.